جایی همیشه خالی
وبلاگ اختصاصی و رسمی هانیه سیدمردانی ( دفتر ترانه ها)
جایگاه

تو با کودکانه هایت عاشقی می کنی


و من کودکی م را در چهارده سالگی رهانموده و بزرگ منشانه فکر نموده ام.


تو عاشقانه هایت را می سرایی


و من غبطه ی ذهن درگیرم را میخورم


تو جای جای زمین را با اتومبیلت گشت میزنی


و من برای ماندنم خیابانها را قدم به قدم حفظ میکنم.


تو تحصیلات حفظی ت را به رخ میکشی و من علم تجربه ام راهم مخفی نموده ام.

 

کودک بمان.کودکانه لبخند بزن. فکرش را هم نکن که من چه میگویم.از کجا میگویم.

 


لبخند ذهن کودکانه ات ،هیچ هم که نداشته باشد، لبخند است.


و این قوت قلبیست برای من که لااقل تو آرامی.


لبخندبزن


کودکانه فکر کن


هرچند من کودکی ام را در همان چهارده سالگی جا گذاشتم...


هانیه_سیدمردانی

+نوشته شده در سه شنبه 11 اسفند 1394برچسب:اجتماعی , متن , شعر, هانیه سیدمردانی , شعر , مینیمال ,
ساعت15:53توسط هانیه سیدمردانی |